நெரிக்கும் இழப்பு

 சிநேகிதிகளின் வீடுகளுக்கு செல்வதில்
பெரும் தயக்கம் வருகிறது
இப்போதெல்லாம்
வார விடுமுறை நாட்களின் மேல்
கோபம் வருவதைத்
தவிர்க்க முடியவில்லை

இயல்பாகக் கூட
அவர்களின் கணவர்களை பற்றி
விசாரிக்க இயல்வதில்லை

"நன்றாக இருக்கிறாயா" என்பதுடன்
கேள்விகள் முடிந்து விடுகிறது

தோழி ஒருத்தியின்
குழந்தைப் பேறு பற்றி
இன்னொரு தோழியின் மூலம் மட்டுமே
தெரிந்து  கொள்ள வேண்டியுள்ளது

சிநேகிதிகளின் வீடுகளில்
வரவேற்பறை தாண்டி
பாயும் கண்களை மிகவும்
சிரமப்பட்டு அடக்க வேண்டியுள்ளது

சாதாரணமாக பகிர்ந்து கொண்டிருந்த
காதல்களும் காமங்களும்
 திடீரென தனிமை சாயம்
பூசிக்கொண்டுள்ளது

வார்த்தைகள் மாறி
கண் ஜாடைகள்
அதிகம் பரிமாறுகிறது
மூடப் பட்ட கதவுகளின் பின்னால்

இயல்பாய் இருக்க நடித்தல்
கழுத்தை நெரிக்கிறது

கணவனை இழத்தல் அத்துணை பாவமா?

உயிரோடோ அல்லது இல்லாமலோ!!!